Van de Ierse zee naar de Noordzee 308 kilometer dwars door Engeland
laatste aanpassing: 11-12-2011
Dag 1 St. Bees - Ennerdale Bridge
23 kilometer
Dag
2 Ennerdale bridge - Rosthwaite
23 kilometer
Dag 3 Rosthwaite - Grasmere
16 kilometer
Dag 4 Grasmere - Patterdale
13 kilometer
Dag 5
Patterdale - Shap
22 kilometer
Dag 6 Shap - Kirkby Stephen
32 kilometer
Dag 7 Kirkby Stephen - Keld
22 kilometer
Dag 8 Keld - Reeth
21 kilometer
Dag 9 Reeth - Richmond
19 kilometer
Dag 10 Richmond - Ingleby Cross
34 kilometer
Dag 11 Ingleby Cross - Lion Inn
34 kilometer
Dag
12 Lion Inn - Grosmont
22 kilometer
Dag
13 Grosmont - Robin hoods bay
27 kilometer
De overtocht
Toen wij uit Rotterdam vertrokken, vertrokken wij uit Rotterdam.....
Met P & O naar Hull.
Je kunt deze reis ook beginnen met Skandinavian Seaways ( IJmuiden naar
New Castle).
Vandaar met de trein naar St. Bees aan de Ierse zee.
Dag 1 St. Bees - Ennerdale Bridge 23 kilometer
Een klein dorpje aan de Ierse zee met een camping vlak bij het strand.
In het dorp is een aardige Pub en bij de Postoffice winkel is van alles
te koop.
Het belangrijkste is dat daar ook de wandelkaarten te koop zijn, als je
ze nog niet in Nederland gekocht had, tevens hebben zij ook de z.g. accomodation
and camping guide.
Een handige hulp om overnachtingsplaatsen uit te zoeken.
's middags aankomen en rustig je tentje opzetten.
De volgende ochtend vroeg opbreken en op pad.
Van de camping loop je naar de kust en doop eerst
een teen van je schoen in de Ierse zee.
Daarna de rots opklimmen en het smalle pad volgen. Na een uur lopen komt
de vuurtoren in zicht en is het tijd voor de eerste rust.
Het uitzicht over de kliffen is geweldig en in de verte kunnen wij vaag
het Isle of Man zien liggen.
Bij een afgraving was het even zoeken, maar het pad loopt duidelijk door
het korenveld heen.
De weg naar Sandwich was voor ons de eerste kennismaking met
het lopen tussen twee hoge hagen.
Na Sandwich op weg naar Cleator, maar eerst onder de spoorweg door.
In Cleator ligt, op 300 meter van de route af, het hotel Ennerdale Country
House, dit is een goede plek voor een kop koffie.
Nu op naar Dent Hill; eerst door een plantage met jonge bomen en daarna
recht de berg op .
Na een half uurtje stevig klimmen zaten we op de top en was het tijd voor
het middag maal.
Het uitzicht is fantastisch, omdat je kunt zien waar je vandaan bent gekomen;
voorop gesteld dat het mooi weer is.
Maar al het stijgen wordt na een half uurtje weer ongedaan gemaakt, omdat
het weer eens steil naar beneden gaat.
Daarna wordt de tocht echt interessant, omdat je een tijd in een verborgen
vallei loopt.
Links en rechts steile hellingen en alleen een beekje als gezelschap.
Hoewel we verkeerd uitkwamen, was het een lust om te lopen.
Door een heuveltje op te lopen kon ik de wegen weer vergelijken met de
kaart en toen ik de berg aan de noordkant van Ennerdale water herkende was
de route weer snel terug gevonden.
Na 8 kilometer waren we in het dorp.
Tentje opgezet en eten gekocht in de plaatselijk winkel. 's avonds naar
the Fox and Hounds
Dag 2 Ennerdale bridge - Rosthwaite 23 kilometer
Het eerste stuk langs het meer is gezellig lopen en af en toe wat klauteren.
In de route boekje (s) die de tocht beschrijven staan altijd een heleboel
bijzonderheden die in het landschap zijn te ontdekken.
Helaas Robin Hoods chair hebben wij niet gezien.
Aan het einde van het meer is het pad niet altijd even duidelijk, dus
let op .
Eenmaal op het bospad (5,5 km) is het vals plat tot aan Black sail hut.
Dit is een goede plek om het middagmaal te nuttigen en een wat langere
rust te nemen. Met een beetje geluk kom je hier al je medereizigers tegen
die ook de coast to coast lopen.
Of ze nu "Bed and Breakfast" doen, Youthhostel en/ of gewoon kamperen.
Achter de Black sail hut gaat het pad omhoog door Lofty Beck. Dit vindt ik
één van de mooiste klimmen door een droge waterval.
Neem hier de tijd voor.
Als je boven bent gekomen heb je fantastisch uitzicht over Buttermere
(vooropgesteld dat het mooi weer is.)
Andere dag kiezen
Dag 3 Rosthwaite - Grasmere 16 kilometer
Vandaag lekker klimmen. Het dorpje
achter de camp site ligt zo verborgen, dat je het van af de weg niet ziet
liggen.
Als je doorloopt, vallen de hoge muren
rond de veldjes op, omdat je er niet overheen kunt kijken.
Af en toe heb je het gevoel in een doolhof
te lopen.
Links en rechts worden de hellingen
steeds ruiger en steiler.
Voor ons duikt Eagle Carg op; een uitsteeksel
dat tot halverwege de vallei komt, waardoor je de rest van het pad niet
kunt zien.
Dat is maar goed ook, omdat je daarna
nog een heel stuk moet klimmen.
Via greenup gill gaan we recht op Lining
Crag af.
Het pad gaat er omheen, en het is even
flink klimmen.
Eenmaal boven heb je een fantastisch
uitzicht over de omliggende dalen.
Heeft het geregend, dan is het hier prut,
prut, prut.....
Wij hadden mist, maar gelukkig waren wij hier al een keer eerder geweest,
zodat ik via de cairns (steenhopen) en de wetenschap dat we rechts moesten
blijven, op het goede pad bleven.
Toen we voldoende waren gedaald (zig, zag) door water en rotsen, kregen
wij weer zicht op de volgende vallei.
Het is een "slordige vallei" met overal grote losse rotsblokken.
Boven op de pas(sen) was het ontzettend nat en stukgelopen.
Ik zat op een gegeven moment tot aan mijn kuit in de zomp.
Zorg dus dat je schoenen goed vast zitten, anders raak je er een kwijt.
De afdaling doet aan de Pyreneeën denken, omdat het ook in verschillende
terrassen is verdeeld.
Omdat het een nauwe vallei is loop je constant langs de rivier.
Ook de paden zijn af en toe riviertjes.
Aan het einde van de vallei, Easdale, beginnen weer de eerste muurtjes
te verschijnen en de eerste bewoonde boerderijen.
Nog een stukje door het bos en Grasmere is bereikt.(Pub, Winkel en Youth
hostel)
Andere dag kiezen
Dag 4 Grasmere - Patterdale 13 kilometer
Vanuit Grasmere zijn er twee paden naar boven;
Een grassig pad "Little Tonque gill" en een rotsig pad "Great Tonque gill".
Welke je neemt hangt een beetje van het weer af.
Eenmaal boven, kom je bij een tarn (meertje), dit is een prima plaats
voor een rust en wat te eten.
In de verte kun je al het Pennine gebergte zien liggen, waar je over drie
dagen kunt zijn.
De weg naar beneden is over kale rotsen, maar daar ben je nu wel aangewend.
Halverwege hebben wij ons brood opgegeten en naar de sombere hoogte van
St. Sunday Crag en Helvellyn zitten kijken.
Het laatste gedeelte van Grisdale kent hier en daar wat bos en brede paden,
zodat we naast elkaar kunnen lopen.
Het pad dat we morgen gaan lopen is duidelijk zichtbaar op de flank van
de berg.
Het dorp bestaat hoofdzakelijk uit 1 Pub, 1 Hotel, 1 Winkel en 1 Atelier.
Na het eten nog even naar de oever van Ullswater gelopen.
Dag 5 Patterdale - Shap 22 kilometer
Dit is de laatste dag in het Lake district.
Het is meteen klimmen tot dat je bij Angle Tarn bent.
Daarna blijf je redelijk vlak tot aan The Knob.
Enigszins drassig, maar daar raak je ook aan gewend.
Verder stijgen naar de pas om een mooi uitzicht te krijgen op Kidsty Pike.
Shap is in de verte te zien (cement fabriek)
Rustig door wandelen naar Kidsty Pike en daarna steil naar beneden. (denk
om je knieën).
Soms zijn hier reeën te zien, dus goed uitkijken.
Als je beneden bent is bij de oversteek van het riviertje een heerlijke
plaats om te rusten.
Niet te lang, want het is nog ver naar Shap.
Hayses water is niet echt interessant; tenzij je gek bent op varens.
Bij Burnbanks verlaten wij het meer en duiken "head on" het engels agrarisch
landschap in.
Totaal verschillend van de omgeving, waarin we de laatste dagen hebben
gewandeld.
Verwacht niet dat je Shap Abbey zult zien liggen in de verte.
Net zoals vele gebouwen in de Pennine ligt het verborgen in een dal en
zie je het alleen als je er vlak bij bent.
Shap kent verschillende camp site's, onder andere bij Pub's.
Afhankelijk hoe moe je bent, pak je de eerste de beste.
Andere dag kiezen
Dag 6 Shap - Kirkby Stephen 32 kilometer
Vandaag weer een lange dag, maar we gaan eerst op weg naar Orton.
Hoewel we veel over de moors lopen (lekker zacht aan je voeten), zit er
ook een stuk "Limestone" in, waar je gemakkelijk de weg kunt kwijt raken.
In Orton is een Pub en een tea room en ze hebben ook een Spar winkel.
Eventueel kun je hier de reis onderbreken en een plaatsje zoeken bij New
House Farm.
Primitief, maar gemakkelijk.
Het stuk Orton - Kirkby Stephen is een herhaling.
Sunbiggin Tarn maakt het weer interessant, speciaal als je van vogels houdt.
Kirkby Stephen is een regiostadje, met een erg drukke doorgaande weg.
Plenty of tearooms, winkels en Pub's.
En een echte camping met alles er op en eraan.
Hoewel het station buiten de stad ligt is dit een goede plek om een tocht
te beginnen of te beeindigen.
Maar wij gaan door.
Dag 7 Kirkby Stephen - Keld 22 kilometer
Voor we op weg gaan naar Keld, zorgen we eerst dat we voor twee dagen eten
bij ons hebben.
Boven Kirkby Stephen liggen de z.g. Nine Standards.
Dit lijken net hooibergjes, maar dan van steen.
Hun oorsprong is niet bekend, maar zijn duidelijk te zien.
Omdat het een populaire plek is, is het pad vlak onder de top aardig versleten
en zullen er binnenkort wel stenen gelegd gaan worden in het kader van
"erosion controle"
Het waait boven altijd.
Na een kleine afdaling komen wij bij de grens tussen Cumbria en North
Yorkshire.
We gaan nu door langgerekte dalen lopen, waarbij we steeds zijbeekjes
moeten oversteken.
Het landschap is ruig en verlaten, met af en toe schapen.
Bij Raven Seat gaan we weer een eeuwenoude brug over.
Na een paar kilometer komen we bij Oven Mouth, waar we de eerste watervallen
tegenkomen.
We gaan nu de Swale volgen richting Keld.
Hier zien we dat het landschap uit rots plaaten is op gebouwd, waar de
rivier al eeuwen haar schurende werk doet.
Keld is letterlijk een "gat" Geen winkel!
Geen Pub!
Wel een Youth hostel en een campsite
Dag 8 Keld - Reeth 21 kilometer
Via Thwaite gaan we naar Muker.
Hier is een piep klein winkeltje met ijs en broodjes.
We wisselen steeds van oever, waardoor we op rustige paden kunnen blijven
lopen.
De brug bij Ivelet is iets bijzonders, maar door de vele bomen is er niet
goed een foto van te maken.
Vlak bij Gunnerside moesten we steil de heuvel af en kwamen op een vlak
stukje bij de rivier.
Het was 12 uur dus zijn wij daar lekker gaan eten en uitrusten.
Bij een van de volgende bruggen liep het pad over een muur van ca 40 centimeter
breed.
Gelukkig kwamen wij maar 1 tegenligger tegen, want passeren is hier een
aparte kunst.
Wij hebben niet de officiële route over Gunnerside gevolgd, zodat we vlugger
en gemakkelijker in Reeth aan kwamen.
Reeth is een schattig plaatsje dat rondom een brink is gebouwd.
Camp site, winkel en Pub.
Dag 9 Reeth - Richmond 19 kilometer
Het eerste doel is Priory Tower, die je vanaf de camp site kunt zien liggen.
Vervolgens verder naar Marrick.
Het pad is goed te lopen, maar alleen de poortjes, waar je doorheen moet,
zijn gemaakt voor mensen met lange benen (zonder rugzak), zodat je af en
toe flink aan het sjorren ben om met rugzak en al er door te komen.
Het uitzicht is hier schitterend, omdat je hoog op de heuvels loopt en
je een goed uitzicht op de dalen hebt.
Toen we Whitcliffe Wood uitkwamen konden we Richmond zien liggen.
Een heel apart gezicht, omdat we kasteeldorpen alleen vanuit België
en Duitsland kennen.
In het midden van Richmond staat een marktkruis ( een uitstekende rustplaats),
met daar omheen vele winkels, zodat allerlei voorraden goed aangevuld kunnen
worden.
De restanten van het Normandisch kasteel zijn heel indrukwekkend en de
wandeling er om heen is een beetje eng, omdat 50 meter lager de rivier stroomt.
Vreemd eigenlijk, want in het Lake district hadden we daar geen last van.
Let op de camp site ligt in Brompton.
Het eerste stuk gaat langs een drukke weg, maar er was een soort verhoogde
stoep langs,
die zo hoog is dat je zo op de autodaken kunt stappen.
Via East Abbey kom je op een public path, dat direct naar de camping leidt.
De camping heeft een eigen winkel, wat ook handig is, want dan hoef je
geen kilometers met eten te lopen sjouwen.
Dag 10 Richmond - Ingleby Cross 34 kilometer
Dit is een lang stuk, door vlak land, over paden en asfalt wegen.
Het is dus zaak om er meteen de sokken in te zetten en niet te vaak te
rusten.
Bij Streetlam ( ca 15 kilometer) hebben we gerust, daarna werden het toch
weer public footpaths, die zelfs door korenvelden liepen.
We zijn 2 keer een spoorlijn gepasseerd en dan klim je letterlijk over
de rails.
Het is hier altijd goed opletten, want de treinen rijden hier hard !
Vlak voor Ingleby Cross moeten er nog halsbrekende toeren uitgehaald worden
om een autosnelweg over te steken.
De camp site is bij de Pub (Blue bell inn), zodat er genoeg eten en drinken
is.
Ook is er een Post office winkel, dus aan foerage geen gebrek.
Dag 11 Ingleby Cross - Lion Inn, Blakey 34 kilometer
We moeten vandaag 5 toppen en dalen over een afstand van 34 kilometer
lopen.
Een zwaar traject dus.
De oplossing is de z.g. Packhorse.
Zij brengen tegen betaling je bagage naar een volgende stopplaats
.
Na de snelweg overgestoken te zijn, ga je slingerend door het bos omhoog.
In 3 kwartier waren we boven, maar hadden hemelsbreed nog geen kilometer
afgelegd.
Daarna gaat het vlot, 2 kilometer tot de eerste top en dan weer naar beneden,
dan weer 2 kilometer tot de volgende top en dan weer naar beneden.
De paden zijn duidelijk, te duidelijk, omdat de heide volkomen kapot is
gelopen.
Na Clay bank top (wat overigens in een dal ligt) gaat het gemakkelijk
via Urra Moor naar de verlaten spoordijk.
Op de spoordijk is het schitterend lopen, omdat je op dezelfde hoogte
in het terrein blijft.
Ondanks de mooie uitzichten is het een vermoeiende tocht en ben je blij
als je de Lion Inn in zicht krijgt.
Dag 12 Lion Inn, Blakey - Grosmont 22 kilometer
In augustus gloeit de heide in allerlei kleuren paars en de wolken leggen
soms grote schaduwen over de moor, die het ene moment helder en vrolijk
van kleur is en daarna somber en sinister.
Het weer kan dan ook plotseling omslaan, zodat je altijd voldoende beschermende
kleding bij je moet hebben.
De paden lopen slingerend door het landschap, waardoor je vrijwel steeds
op dezelfde hoogte blijft lopen, dus kun je echt kilometers vreten.
Vlak voor Glaisdale hebben we gegeten.
Na een steile afdaling naar Glaisdale station, kom je bij Beggars Bridge
(1619) en gaat het pad het bos in.
Dit doet erg aan de Ardennen denken en omdat het mooi weer was, liep het
lekker koel.
Bij het dorpje Eglon bridge moesten we de rivier oversteken naar de tol
weg.
Deze omgeving is heel apart met verschillende soorten naaldbomen.
De camp site ( wel water/ geen toilet) ligt vlak bij Grosmont en als je
van oude stoomtreinen houdt kun je best een paar uurtjes op het station
door brengen.
Dag 13 Grosmont - Robin Hoods Bay 27 kilometer
Vandaag de laatste wandel dag.
Vanaf de camp site het dorp door en dan steil omhoog.
Na 20 minuten loop je weer boven op de moors en kunt je weer naar alle
kanten uitkijken.
Hoewel het hemelsbreed niet zover naar Robin hoods Bay is wordt je eerst
naar Little Beck gestuurd.
Dit betekend steil afdalen en na het dal doorgelopen te hebben weer steil
omhoog.
Het is nog stevig door stappen naar Hawsker, maar daarna komen de rotsen
en de zee in zicht.
Wij kruizen hier de Cleaveland way
Op een van de campings aan de kust hebben we wat gedronken en zijn daarna
al bramen plukkend het kustpad opgegaan.
De omgeving wordt hoe langer hoe meer bezocht door toeristen en als je aan het begin
van het dorp staat, lijkt het wel Zandvoort aan Zee.
Via smalle straatjes, daal je af naar het strand, vlak bij het Bay Hotel.
Eerst de neus van je schoen in de Noordzee
dopen !
Daarna raad ik je aan om een stevige pint te gaan drinken, want je hebt
het gehaald.!
Nuttige zaken:
The Coast to Coast walk, geschreven door Paul Hannon ISDN 1-870141-18-0
Bed & Breakfast accommondation Guide, samengesteld door Mrs. Doreen
Whitehead, Keld
( bevat ook veel kampeer adressen)
Pack Horse
( bagage transport ) Mr. & Mrs. Bowman, west view farmhouse, harley,
Kirkby Stephen. (Tel./Fax 017683 71680
MEER WANDELINGEN
Andere dag kiezen