135 kilometer        7 dagen
•                 108 kilometer        5 dagen
•                     70 kilometer        3 dagen
•                     187 kilometer         9 dagen

Wicklow way

Dublin - Knockree                        Hostel                21 kilometer

De route start op de rand van Dublin, Grange road, Marlay park ( bus 16 C).
Loop wel door de hoofdingang, anders raak je meteen verdwaald.
Het park door en dan lekker een steile weg omhoog.
Af en toe omkijken om nog een glimp van Dublin op te vangen.
Fairy Castle (536 meter) is een bruine punt zonder enige bijzonderheid.
Bij Glendhu is er weer zicht op de route en de omgeving.
Heel even ga je door een donker bos, dus opletten.
Let op !    De meeste hostels openen pas rond 5 uur, dus niet te snel lopen.

Knockree - Roundwood               Camping            23 kilometer

Eerst één kilometer naar rechts en dan 1,5 kilometer naar links om bij de footbridge van Glencree te komen.
Als wij naar boven kijken hebben wij het vermoeden, dat wij beter bij de hostel over het hek hadden kunnen klimmen om bij de brug te komen.
Het tempo zit er deze 2e dag nog niet echt in, maar wij genieten van het uitzicht.
Op Ride rock heb je het mooiste gezicht op Powerscourt waterval.
Maak hier je foto's, want later zul je de waterval niet meer zien.
Dalletje in en dalletje uit, een goede oefening voor de klim naar Djouce mountain.
De omgeving doet mij denken aan de Pennine way, inclusief erosioncontrole.
Eenmaal op de railway track was het tjoeke, tjoeke.
Alles liep zo gesmeerd, dat wij ruim 1 uur en 10 minuten achter elkaar hebben gelopen.
Bij het monument van J.B. Malone (grondlegger van deze route) heb je een mooi uitzicht over de meren.
Bij een break in het bos konden wij Roundwood en de Vartry reservoirs zien liggen en een stukje verder op werden wij het bos doorgejast om aan de andere kant Lough Dan te kunnen bewonderen.

Roundwood - Clendalough            Hostel               13 kilometer

Eerste stop Old bridge.
Op Paddock Hill komen wij nog een dame tegen, die op zoek is naar een bepaald riviertje.
Helaas is zij de verkeerde berg op gelopen en mag zij weer terug.
Bij de footbridge over de Clenmacnass de rugzakken afgedaan en Carla is naar Larach gelopen om inkopen te doen. 
Nadat wij de laatste bosbessen op dit plekje hebben geplukt en een liter melk hebben achterover geslagen zijn wij doorgelopen.
Pas als je vlak boven de vallei bent kun je erin kijken.
Wij zijn blij dat wij bovenlangs zijn gegaan, anders hadden wij dit mooie uitzicht gemist.
Het stuk naar beneden deed ons weer aan de Grande Route denken, steil en onverantwoord, zeker voor mensen die weinig ervaring hebben.
Deze omgeving is één van de grootste Ierse trekpleisters, dus spreekt dat voor zich.

Clendalough - Aghavannagh           wild                  26 kilometer

Het schijnt hier al een paar weken niet geregend te hebben, zodat er wel e.e.a. te verwachten is.
Wij hebben nog geen uur gelopen of de eerste bui komt over de kam heen, dit was dan ook het laatste wat wij van Glendalough hebben gezien. 
Hoewel de regen al snel weer stopte, bleef de bewolking laag hangen.
Op Mullacor hadden wij weer een railway track, zodat wij niet konden verdwalen in de laaghangende bewolking.
Ondanks de mist toch een break genomen en net toen wij weg wilden gaan, werd de bewolking weggerukt, zodat wij in het dal van Glenmalure konden kijken.
Het was alsof wij in de Pyreneeën zaten.
Let op ! In de afdaling zit een naar stukje, dat bij regen erg glad kan zijn.
Glenmalure Lodge is een welkome afwisseling voor een kop koffie of thee, zeker als het hoost!
Op de militairy road komen wij weer bosbessen tegen, die wij echt niet kunnen laten zitten.
Naar mate wij de 400 meter hoogtegrens weer naderen, begint het te regenen.
Eenmaal over de top en onder de 400 meter grens stopt het en schijnt het zonnetje weer.
Je kunt het bos en de heide zien dampen.    Een fraai gezicht.
De jeugdherberg in Aghavannagh is een barak uit 1778, maar is NIET meer in gebruik.

Aghavannagh - Tinahely                 B&B                 20 kilometer

De wegen die wij nu belopen zijn smal en af en toe slecht onderhouden, echte B-weggetjes dus.
Wij moeten een hooggelegen zijvallei in, dus even zweten.
Eenmaal over de col heen, weer naar beneden.
Wij zagen al de hele tijd paardenvijgen op het pad, maar toen wij naar beneden liepen werd het duidelijk.
Precies op de afslag die wij moesten nemen stond een groep paarden met veulens.
Door achter elkaar te lopen en een wijde bocht te maken bleven zij staan en konden wij foto's maken.
De uitzichten zijn hier wijds en voldoen aan onze verwachtingen.
Beter dan al die bospaadjes.
Onderweg vindt Carla frambozen dus is zij even zoet.
Na een paar kilometer over de weg werden wij een z.g. boreen ingestuurd, hetgeen betekend dat je over gras en rotsen of door de modder tussen 2 hagen loopt.
Het wordt pas echt vervelend als de hagen naar elkaar toegegroeid zijn.
Eenmaal op de snelweg naar Tinahely besluiten wij voor de vleespotten te gaan, dus wordt het B&B. 
Murphy's is gezellig, maar wij maken het niet laat.

Tinahely - Moylisha Hill                  wild                  20 kilometer

Omdat wij wild gaan kamperen hebben wij geen haast vandaag.
Na 2 uur lopen komen wij bij Stranakelly Crossroads, waar alleen de deur van het toilet open is.
Even uitrusten en genieten van het uitzicht.
Wij klimmen langzaam door naar Cronelea Hill en dalen af naar het schooltje van Kilquiggin.
Om half twee stoppen wij bij een stroompje en gaan wij in het zonnetje met onze rug tegen de brug zitten.
Tot onze verbazing landt er nog geen meter van ons af een grouse, die heerlijk gaat lopen pikken.
Raheen Kit is steil omhoog, dus weer even zweten.
Het was nu goed opletten, omdat wij een paar keer haaks moesten afslaan.
Gelukkig staat alles goed aangegeven, dus weet je waar je bent.
Op het hoogste gedeelte kom je uit het bos en kun je mijlen ver kijken.
Schitterend uitzicht en daar doen wij het ook voor.
In de buurt van de plek waar ik op de kaart een kruis had gezet, vonden wij een veldje, waar wij op mochten kamperen, met 's avonds schaapjes TV.

Moylisha Hill - Clonegall                B&B                 12 kilometer

Vlak voordat wij Usehouse Hill opgaan komen wij een auto tegen van een Nederlandse wandelvakantie organisatie.
Natuurlijk sta je even te kletsen en ervaringen uit te wisselen.
Ook zijn zij bereid ons vuilniszakje over te nemen, zodat wij dat niet de gehele dag hoeven mee te slepen.
Waarvoor nogmaals onze dank.
Als wij boven zijn komen wij de wandelaars tegen en ook daar staan wij even te kletsen.
Dineren in Bunclody met lamsvlees, broccoli en bloemkool mag voor hen een feest zijn, maar geef mij maar baked beans met meatballs.
Ik vindt nu ook de eerste rijpe braam, dus dat zit wel snor.
Wij lopen nu heuvel af, dus dat gaat gemakkelijk.
Prominent aanwezig is de TV mast op Leinster Mountain, die wij nog dagen lang zullen zien, als hij niet in de mist verscholen gaat.
Er kon niet gekampeerd worden bij Clonegal House, omdat men aan het verbouwen was.
De B&B komt goed uit, omdat er (veel) regen verwacht werd.
Je moet van de nood een deugd maken.

Algemene indruk: Hoog, steil met af en toe spectaculaire uitzichten.

Terug naar boven
 

South Leinster way

Clonegal - Borris                            B&B                  26 kilometer

Wat zou Ierland zijn zonder regen.
Gelukkig kunnen wij onze flightbags gebruiken om de rugzakken te beschermen en zijn wij toch om 9 uur weer op pad.
De bewolking zit op 300 meter dus wij zien even niets van het landschap.
Vanwege de erosie zijn hier ook balken neergelegd, dus kunnen wij de weg niet verliezen. Na een uurtje of 2 breekt de zon voorzichtig door en wordt het landschap en het lopen weer aangenaam.
Even raken wij de weg kwijt, maar het kompas en kaart komen wij toch weer goed uit.
Wij lopen de B&B in in hetzelfde tempo als wij de gehele dag hebben gelopen en zijn blij onze rugzakken droog neer te kunnen zetten.

Borris - Graiguenamanagh               wild                   12 kilometer

Gisteravond in the green dragon gegeten en een pint gepakt.
Even het dorp verkend en daarna slapen.
Wij lopen het dorp uit langs een lange muur en pas na 2,5 kilometer komen wij bij de rivier.
Het jaagpad is breed genoeg om met zijn tweeën naast elkaar te lopen.
Even een foto gemaakt van Borris Lock  en daarna weer door in deze oase van stilte en rust.
Bij Bally Keenan lock zijn wij gaan eten.
Tot onze stomme verbazing zwemt er een otter rond.
Hij heeft ons niet in de gaten en wij houden ons muisstil, zodat wij ongeveer twintig minuten kunnen genieten van zijn aanwezigheid.
Volgens onze kaart is er een hostel in Graiguenamagh, maar die blijkt al jaren verdwenen.
Op aanraden van de locals gaan wij bij de rivier staan, achter een bosje, omdat het flink is gaan waaien.
's avonds wordt er zwemles in de rivier gegeven in de stromende regen, maar iedereen houdt moedig vol, ook de toeschouwers.

Graiguenamanagh - Inistioge             wild                   17 kilometer

Na het slechte weer van gisteravond is het redelijk droog en na een paar kilometer trekken wij onze jassen uit.
De bossen zijn hier behoorlijk open, zodat wij ook nog wat van de omgeving zien.
Na het laatste bos houden wij een lunchpauze bij een zeer muddy laantje.
Verderop zie ik toch gras groeien dus het zal wel weer meevallen.
Rugzakken op en moddertrappen.
Het laatste stuk gaat over een breed pad en het zonnetje schijnt heerlijk.
Af en toe een zuchtje wind.
Ideaal wandelweer.
Pas op het allerlaatste moment zie je Inistioge liggen.
De brug over en meteen op het terras van the old school een heerlijke bak koffie besteld.
Helaas kunnen wij maar kort van het terras genieten, omdat er een zware bui overkomt. Na een uurtje de tent opgezet bij de rivier en een heerlijke maaltijd in elkaar gezet.

Inistioge - Lukeswell                        B&B/campsite    26 kilometer

In mijn beleving stijgen rivieren alleen als er veel regen valt (zie onze vakanties in Engeland)
Wij schrikken dan ook hevig als de rivier begint te stijgen en bijna tot op de rand van onze kampeerplaats komt.
Wij snappen het niet, want het gras in de omgeving vertoont geen sporen van overstromingen, of iets dergelijks.
In de local pub worden wij uit de droom gehaald, de rivier blijkt onderhevig aan het tij.
Ondanks dat wij hemelsbreed nog geen 15 kilometer van de zee zitten. (weer wat geleerd)
Na een bezoek aan de openbare toiletten de volgende morgen gaan wij weer op weg.
Veel boerenweggetjes dit keer, waarvan een 2 kilometer recht toe recht aan is.
Wij lopen nu evenwijdig aan een vallei, dus hebben wij uitzicht naar twee kanten.
Zo even hebben wij nog een laatste blik op Mount Leinster en Brandon Hill kunnen werpen.
Als wij de rivier zijn overgestoken gaan wij naar Glen Pipe.
Hier zijn meer koeien dan mensen.  De Pub van Lukeswell heeft een heel bijzondere waardin, waar wij 's avonds zeer gastvrij zijn ontvangen

Lukeswell - Carrick on Suir            Camping             27 kilometer

Ondanks de spoorlijn en de autoweg zo dicht bij, hebben wij uitstekend geslapen.
Exact 10.00 uur zijn wij weer op pad en lopen richting Mullinavat.
Dit lijkt wel een beetje op Borris, n.l. 1 lange straat.
Vandaag gaan wij het dal van de Suir in, dus worden de uitzichten anders.
Bij Mountain Grove dreigt het fout te gaan, omdat er geen paaltje op de afslag staat.
Gelukkig is de kaart duidelijk en heb ik gister nog de tekst gelezen, zodat wij een juiste keuze kunnen maken.
Wij zien al de gehele tijd het landhuis bij Kildalton, maar eerst van achteren en nu op zij.
Zo af en toe graast Carla de bermen af op zoek naar aardbeien en bramen.
De frambozen schijnen hier op te zijn.
Vlak voor Piltown nemen wij onze lunch.
De wegwijzers lijken hier wel helemaal te zijn verdwenen, zodat wij uitsluitend op de kaart lopen.
Vlak na Tibberaghy nemen wij nog een rust en dit lijkt wel de enige plek waar een bezienswaardigheid op de route ligt.
Dit heeft wel het voordeel, dat wij weer precies weten waar wij zijn.
De oversteek van de N24 bij Three Bridges is een ramp (aan het worden) omdat zij de aansluiting op de snelweg aan het veranderen zijn.
Dit wordt in de toekomst dus goed uitkijken.
De camping in Carrick ligt achter het spoor, maar er gaat een voetbrug naar toe, zodat je echt binnen 5 minuten in en uit het stadscentrum bent.

Terug naar boven

East Munster way

Carrick on Suir - Harney's Cross    Camping            20 kilometer

  Na een rustdag en wasdag vertrekken wij door de Westgate en gaan het jaagpad op .  Veel wandelaars en vissers langs de rivier.  Bij de brug van Kilsheenan eten wij onze lunch op een bankje in de zon.  Hierna gaan wij weer de heuvels in.  De bewolking zit op 400 meter, maar ons hoogste punt vandaag is 300 meter, dus houden wij het droog.  De camping van Power's the Pot zie je pas als er boven staat, maar vanuit je tent heb je een fraai uitzicht op Slievenamon.  Ze hebben hier een eigen pub op het terrein en het is 's avonds gezellig toeven.

Harney's Cross - Newcastle            B&B                 27 kilometer

Vanwege de regen vertrekken wij pas om 11 uur en maken een lange afdaling naar het dal van de Suir.  Vanaf deze brug (zie foto) is het 8 kilometer naar de vorige brug, maar wij zouden Powers the Pot niet hebben willen missen.  Langs het jaagpad lopen wij naar Clonmel.  Nu gaan wij via de "roaring spring road" de berg op richting het kruis.  Er is die ochtend net een processie naar toe gegaan en het pad is helemaal stuk gelopen.  Boven gekomen zet ik een koers uit met mijn kompas, want er wordt hier een stuk minder gelopen dan in Engeland, zodat de sporen moeilijk te volgen zijn.  Wij komen steeds goed uit, zodat wij niet steeds over het prikkeldraad hoeven te klimmen. Bij four mile water nemen wij een rust.  Omdat het weer begint te regen besluiten wij B & B te nemen (regelen in de plaatselijk winkel)

Newcastle - Clogheen                    Camping             23 kilometer

Na de eerste bui even verkeerd gelopen.  Weer op de juiste route is het omhoog door een smalle vallei, met aan weerskanten de moors. Boven is het een prachtig uitzicht en ik maak een 180 graden panorama foto.  Door de vele regen zijn wij heel wat water gewend, maar af en toe moten de schoenen uit om door een beekje te waden.  Nu gaan wij op weg naar "the Vee"ook weer zo'n mooi panorama punt.  De natte, soms steenachtige, maar vaker modderpaden liggen nu achter ons en in een rustig tempo rollen wij de berg af naar de camping van Clogheen, die wij van bovenaf al hebben zien liggen.

Terug naar boven

Blackwater way    bestaat uit:
      Avondhu way    Duhallow way

Clogheen - Araglin                        campsite                20 kilometer

Wegens laag hangende bewolking en buien blijven wij een dag extra in Clogheen.  Wij moeten over de toppen lopen en hebben geen zin om te verdwalen of een ongeluk te krijgen.  De volgende dag gaan wij snel berg op waards en onze 1e rust is bij een meertje.  Het 2e deel naar "the Gap" is open, zodat je goed kunt zien waar je gaat.   Het pad (zie foto) is erg steil en stenig.  Een echte enkelbreker.  Boven lopen wij langs een bos rand en het lijkt wel of wij net zo hard weer naar beneden gaan, zoals wij naar boven zijn gegaan.  Gelukkig gingen wij halverwege weer omhoog door een zijdal.  Op de top hadden wij kilometers ver zicht en konden zelfs de zee zien liggen.  Als wij weer beneden op de weg komen staat daar een waarschuwingsbord, om de weg te volgen als het regent, mistig is, etc .  Wij zijn blij dat wij een dag gewacht hebben, omdat dit de soort paden zijn, waar wij voor komen. 
Araglin - Kilworth                         hostel                     20 kilometer

Vandaag geen hoge klimmen, maar landbouw weggetjes, dus wij haasten ons niet.  Wel moeten wij door een smalle "boreen" die overwoekerd is met fuchia's.  Het dal in naar de rivier is minder steil dan verwacht, maar het dal weer uit naar de weg is een ander verhaal met veel prikkeldraad.  Desondanks zijn wij om 16.00 uur bij de hostel.

Kilworth - Ballyhooly                    wild                        22 kilometer
De eerste plaats die wij tegenkomen is Fermoy.  Een stadje met een franse uitstraling.  Bij de pub koffie en thee gedronken en dan de brug over naar de andere kant van de rivier.  Het wordt meteen een stuk rustiger langs de "Blackwater rivier".  Wij komen niet alleen paarden tegen, maar ook deze twee ezeltjes (zie foto)  Om langs een privé terrein te komen lopen wij door een smal overwoekerd pad dat meer op een tunnel lijkt.  Je kunt de route niet missen, maar leuk is anders.  Hierna wordt het landschap weer open en genieten wij van het zonnetje.  Bij de brug van Ballyhooly blijkt de pub gesloten, maar wij mogen in het weiland staan met onze tent.  Na de plaatselijke winkel geplunderd te hebben, trekken wij ons terug in de tent met onze eigen " castle view".

Ballyhooly - Fiddane Wood          wild                        21 kilometer

De eerste 6 kilometer was door het bos over smalle paden, die bijna nooit belopen werden. Dwars door bramenstruiken, distels, brandnetels en ander ongerief.  Om half twee waren wij in Killavullen en deden daar onze avondboodschappen.  De plek waar wij 's avonds onze tent op zetten stelt erg teleur en wij verliezen bijna de moed om door te gaan.
Fiddane Wood - Bweeng              wild                        19 kilometer

Wij zitten op het laatste deel van deze tocht in een soort niemandsland voor wandelaars.  Er zijn geen voorzieningen en wij zijn afhankelijk van de gast vrijheid van de lokale bevolking.  Gelukkig doen de Ieren hun naam eer aan en geven ons onderdak.  Nora O'Leary we still think fondly of you.

 
Bweeng - Inchamay Bog               wild                        21 kilometer

De zon scheen en magen waren goed gevuld. Makkelijk lopen, met af en toe een bui, maar wij hadden geen zin om onze jassen aan te trekken.  Alles ging goed, tot dat wij een "ridge" op gestuurd werden, die eindigde in een riviertje.  Het naar beneden klimmen ging nog wel, maar op een gegeven moment zat ik te laag en stond tot mijn knieën in de "bog".  Wij zijn eruit gekomen, maar de naam alleen al had ons moeten waarschuwen. "Mossy Bog" of  "Bog Nad"    De volgende aanwijzing stuurt ons door een "gully"  Dit stuk van nog geen 2 kilometer heeft ons twee uur gekost om er door te komen. Het meest gevaarlijke  is dat je niet kunt zien waar je je voeten neer zet, omdat de stukken veen losbreken van de ondergrond.  De gaten zijn soms wel 80 centimeter diep, zonder dat je het ziet, omdat het gras er over heen ligt.  Eenmaal boven sta je letterlijk op de hei.  Geen pad te zien.  Als je over dit soort hei loopt, moet je uitkijken voor de lichtgroene stukken, omdat die het natst zijn en je dus wegzakt.  Wij stampen zoveel mogelijk over de struiken, om niet weg te zinken.  Gelukkig kwamen wij op de "Bog road"  Na 300 meter was er een soort inhaalplaats, die er droog en vlak genoeg uit zag.  Even verder op is een stroompje, zodat wij water hebben.  's avond geen enkel licht in de omgeving, alleen maar sterren, sterren en nog eens sterren.

Inchamay Bog - Millstreet             B&B                       20 kilometer

's ochtend wakker geworden door een tractor.
Gezien de ervaringen van de afgelopen dagen zagen wij het somber in, maar behalve het weer viel het mee.  Paden zijn hier nauwelijks, wat het wandelen tot een avontuur maken.  Voor en B&B in Millstreet hadden wij ook pech, omdat er net een grote paarden show was, waardoor alles vol zat.  Maar zoals al eerder gezegd de Ieren zijn heel hulpvaardig en zo vonden wij toch een onderdak.
Millstreet - Shrone More              wild                         19 kilometer
Als je denkt dat dit de laatste bui is die over ons heen trok, dan heb je het mis. Er zouden die dag nog een paar volgen, maar omdat wij over een ridge lopen kunnen wij geen kant op, tenzij wij over het hek klimmen en door de weilanden naar beneden klimmen.  Maar als de bui is verdwenen is het uitzicht spectaculair en de ruigte en rust geven ons de moed om door te zetten.  In een weiland bij een stroompje zetten wij onze tent op en gaan vroeg slapen.

Shrone More - Killarney               camping                  25 kilometer

Als je denkt dat dit de laatste bui is die over ons heen trok, dan heb je het mis.  Eenmaal op de camping in Killarney viel er een bui, die de weg langs de camping 50 centimeter onderwater zette.  Gelukkig waren wij op dat moment al binnen, zodat die bak water aan ons voorbij is gegaan. 456 kilometer hebben wij door Ierland gelopen.  Een groen avontuur.  En volgend jaar dus toch de Kerry way en de Bearra way

Terug naar boven

Kerry way

Dit is het eerste stuk van de Kerry way als je uit Killarney komt.  De einder blijft trekken.

Dingle way

Omdat wij nog wat dagen over hadden zijn wij nog even naar Dingle gegaan.  Een paar dagen bij het strand (Ventry bay en Ventry Pub) gestaan en genoten van de zon.  Het regent niet altijd in Ierland.
 

Hoofdpagina

Nog meer wandelen